مراحل اولیه در گفتن نه به کودک

١/کم کردن نه گفتن .به طوریکه فقط در مراحلی که خطر جانی برای کودک داره و امنیتشو ممکنه به خطر بیاندازه.

٢/معطوف کردن توجه کودک به محل یا شی دیگری در دو یا سه مرحله(هر چند که این پروسه ممکن است در طولانی مدت کار آمد نباشد.)

٣/دادن پاداش در مقابل انجام ندادن کار مورد نظر (به طوریکه باعث ایجاد عادت و تورم پاداش نگردد.)

٤/نادیده گرفتن کودک در مقابل غر غر کرد و گریه کردن برای خواسته های نا معقول.(طوریکه برای بار اول یک نه گفته و بعد از آن به مدت ده الی پانزده دقیه کودک را نادیده می گیرید تا گریه کودک قطع شده و همه چی به روال عادی برگردد.)سکوت ممکن است به تنهایی کافی نباشد باید از نگریستن در چشم فرزندتان خودداری کنید.(حرکات بدن چشم غره و یا فشار دادن دندان به هم ممکن است باعث تشدید رفتار فرزندتان شود.)

-زمانی که نادیده گرفتن تا حدی پیش می رود که باعث  خطر جانی شده و یا از آستانه تحمل شما کمتر است.موقع گفتگو می رسد.

٥/هشدار دادن اما نه به تعدازیاد.هشدار بر خلاف تهدید به مجازات منتهی نمی شود اما می تواندآنرا تذکر دهد .مثلا (اگر از اون بالا بری ممکن است زخمی بشی)ولی در بعضی مواقع در صورت استفاده بیش از حد از آنها می توانند اثر خود را از دست بدهند .و در بعضی شرایط ممکن است تنها با یک هشدار کودک از کار نادرست خود دست بردارد.بعد از دومین هشدار نوبت به تهدید و سپس عملی کردن آن و استفاده از روش وقفه می باشد.

٦/شمردن تا ده.استفاده بیش از حد از روش شمردن نیز ممکن است مانند روش هشدار از اثربخشی آن بکاهد.